De foto’s laten niet alles zien: bijvoorbeeld de doorlopende diavoorstelling boven het altaar, met foto’s uit de geschiedenis van Kerk & Buurt. En de schilderijen die gemaakt zijn in de teken- en schilderles bij Carla die, zorgvuldig opgehangen door Rob, een ware en boeiende expositie vormden.

Verslag Dick Jansen:
Uit je bubble op de nieuwsjaarsmaaltijd van Kerk&Buurt.
Waar andere nieuwjaarsrecepties vaak een sociale verplichting zijn, denk aan je werk, waar je een tenenkrommende speech moet aanhoren van de directeur, je eigenlijk zo snel mogelijk naar huis wilt, maar je collega’s niet in de steek wilt laten, daar heeft de nieuwjaarsmaaltijd van Kerk&Buurt zich ontwikkeld tot een event dat vele buurtbewoners niet meer willen missen. Een kerk omgetoverd tot een enorme eetzaal waar alle rangen en standen uit de buurt aanschuiven voor een pasteitje, een bordje rijst met thaise kip (gratis en voor niks gecaterd door kok Bert Hartog van Pakhuis De Zwijger), of een bordje onovertroffen vega door buurtkoks. Desnoods twee bordjes voor de hongerigen en dan eventueel ook nog een doosje mee naar huis.

“Kom uit je bubble” had ik op facebook gezegd. Daar is soms wat moed voor nodig. Maar de opkomst was weer hoog: niet voor iedereen was plek aan een tafel, maar met het bord op schoot in de kerkbanken lukte ook goed. Het ongemak waarmee je aan tafel schuift tussen onbekenden, die soms duidelijk uit een andere bubble komen, verdwijnt snel doordat het op het podium een komen en gaan is van allerhand volk dat goede gespreksaanleidingen met zich mee brengt. Dit jaar als nieuwigheid op elke tafel een stapeltje kaarten met vragen om het gesprek eventueel op gang te brengen. Maar de aftrap door oud-wethouder Arjan Vliegenthart, tegenwoordig directeur Nibud, leverde op zich al genoeg gespreksstof op. Hij legde in vijf minuten uit waarom een deel van de samenleving – een niet gering deel van de aanwezigen – financieel klem raakt.
Daarna Carla Baarspul die de Kerk&Buurt broche kreeg opgespeld voor haar jarenlange creatieve inzet als bezielend leider van de schilder- en tekenclub in De Schakel voor de klanten van het ontbijtproject. De geest heeft immers ook voeding nodig.
Daarvoor, tussendoor en daarna een lange reeks van muzikanten. Van Co van Melle, de gepensioneerde huisarts van heel veel daklozen, de klezmerband PomØv, zanger Jeroen van de Homeless Houseband. Muzikaal toetje was een optreden van de DDD-band die iedereen aan het swingen kreeg terwijl vrijwilligers van sportclubs uit de buurt alles af- en opruimden en de echte toetjes uitserveerden: een keuze uit wel dertig soorten taart die bezoekers meenamen als entreebewijs. Geen restaurant of nieuwjaarsborrel die hier tegenop kan. De Staatsliedenbuurt op zijn best. Geen enkel sjaggerijnig hoofd kunnen spotten, maar vooral heel veel breed lachende bezoekers. Genieten van de sfeer en van elkaar. Daar kun je een jaar op teren.