Vrijdag 6 juli j.l. is Kees Koekenbier, toch nog onverwacht, overleden, 72 jaar oud. Hij is jarenlang een geregeld bezoeker van FILAH geweest en is daar bijna even zo lang ook een vaste kok geweest.
Kees groeide op in een slagersfamilie hier in de stad en heeft, samen met zijn broer, de door hun vader begonnen slagerij in de Jacob Obrechtstraat, voortgezet. Dat was vlakbij het Vondelpark, dat in de jaren zeventig naast de “flower-power”-bezoekers ook vele daklozen en verslaafden aantrok.
Hier kwam hij in contact met heel veel mensen aan de rand van de samenleving en velen daarvan heeft hij persoonlijk leren kennen. Samen met enkele buren werden dan maaltijden samengesteld en naar het park gebracht. Kees zal daar een groot aandeel in hebben gehad, want hij hield van koken.
Naast zijn werk in de winkel raakte Kees als vrijwilliger ook betrokken bij het Stoelenproject (in de kelder van de parkeergarage aan de Nassaukade), het werk van de Regenboog, koken op de “bik-bus”, die op enkele plekken in de binnenstad warme maaltijden verstrekte, de Voedselbank en ook FILAH.
In al dit vrijwilligerswerk kwam hem zijn ervaring, die hij in de slagerij had opgedaan, goed van pas. Kees had vele connecties en struinde wekelijks leveranciers en supermarkten af op zoek naar overgebleven, maar nog goede artikelen, Hij was een uitstekend onderhandelaar waardoor hij overal veel “los” kreeg. Hij had een auto met een grote laadruimte, waarin hij alles makkelijk kon opslaan en vervoeren naar een aantal inloophuizen, waaronder ook FILAH en de Schakel (naast de Nassaukerk).
Rond de eeuwwisseling kon Kees’ broer door ziekte niet meer in de winkel werken en zou het runnen van de zaak geheel op Kees’ schouders terechtkomen, een zware taak die hij eigenlijk niet aankon. Hij kreeg een burn-out en de winkel werd gesloten. Gelukkig kon hij in de woning boven de zaak blijven wonen en kon hij zo geleidelijk aan zijn vrijwilligerswerk weer oppakken.
In FILAH (in de v.d. Hoopstraat) is Kees zo’n 20 jaar een vaste bezoeker geweest en bijna even zolang een gewaardeerde kok. Eén keer per maan stond Kees op het rooster en vooral zijn patat werd gewaardeerd omdat geen enkele andere kok ooit patat maakte. Hij moest wel voor 40 bezoekers koken, maar daar draaide hij zijn hand niet voor om. De patat werd altijd geserveerd met gehakt, frikadel en een frisse salade. Altijd genoeg, ook voor een tweede portie! In de winter was het vaak lekkere winterkost. Voor Kees was koken altijd een sociaal gebeuren, of het nu bij vrienden thuis was of in FILAH; hij vond het heerlijk als hij samen met anderen een maaltijd kon klaarmaken. Een geliefd thema van hem was: “Met Koekenbier meer plezier”. Maar soms moest hij wel wat in toom worden gehouden als hij plotseling met nieuwe ideeën kwam en die meteen in FILAH wilde uitwerken.
Eén van Kees’ belangrijkste eigenschappen was toch wel, dat hij betrouwbaar was en consequent in het nakomen van afspraken en vasthoudend in het blijven doorgaan met de dingen waarmee hij bezig was.
Jarenlang heeft Kees in FILAH ook als een soort taxidienst gefungeerd door oudere bezoekers na afloop naar huis te brengen, vooral als het slecht weer was. En óf dat gewaardeerd werd!
Zijn gezondheid ging de laatste jaren steeds meer achteruit en zaken die hij het 1meest vreesde, werden snel na elkaar werkelijkheid: het koken in FILAH moest hij opgeven, zijn rijbewijs werd ingenomen en hij kon niet meer thuis blijven wonen. Eind 2017 kreeg hij een kamer in een verzorgingshuis, waar hij zich uiterst ellendig voelde. Gelukkig had hij zijn auto nog, en met Gunther als chauffeur kon hij zich redelijk verplaatsen; hij bleef FILAH zo veel mogelijk bezoeken, at een paar hapjes van elke maaltijd en was steeds heel erg moe.
Kees is altijd zonder partner gebleven en had daardoor (naar eigen zeggen) alle tijd voor vrijwilligerswerk, vooral ten dienste van hen die zich aan de onderste kant van de samenleving bevonden. En voor die dienst heeft hij zich volledig ingezet en die tot aan het einde toe volgehouden.
Rob Goslinga
Didi Jansen
Henk Slooijer